Deel 1 is hier te lezen.
Oh oh, !!
Verder rijdend de Genghesh Pass op een paar haarspeldbochten genomen, en tegen de flinke helling op gereden. Wat er toen gebeurde is mij nog steeds niet helemaal duidelijk (windvlaag, hobbel, stuurfoutje, alles kan) maar ik week af van de rijlijn en kwam links in het gras terecht. Het grasrandje is daar smal, en loopt al snel tientallen meters steil naar beneden. Alle reden om terug te sturen het asfalt op, in een reflex heb ik misschien ook de rem aangetikt. In ieder geval wel weer op het asfalt gekomen, maar de controle verloren en omver gegaan...........
In een flits het asfalt recht op me af zien komen (ben echt kin vooruit naar beneden gegaan) en dus tamelijk hard neergekomen. Geen verwondingen, dus overeind gekrabbeld en héél snel naar mijn vriendin gegaan die er minder goed vanaf is gekomen. Ze had het benauwd en probeerde zelf haar helm open te doen, ik heb daarbij geholpen en ook de kinriem losgemaakt.
Engelen
Voor ik verder mijn gedachten op een rijtje kon zetten kwamen er al een paar mensen, Patrick, Frank & Jacynta, aanrennen die met de auto omlaag kwamen en ons hadden zien vallen. Met name de vrouw van het echtpaar -met duidelijke EHBO-ervaring- nam min of meer de leiding over, belde een ambulance, gaf aanwijzingen en hielp mijn vriendin. In 10 minuten kwamen er twee ambulances (en als je bedenkt waar het was, is dat enorm snel) waarvan er één snel weer terug keerde naar de basis. De andere hebben mijn vriendin onderzocht, ingeladen en meegenomen naar het ziekenhuis in Letterkenny - de stad waar we eerder nog aan de Fish'nChips hadden gezeten.Je kunt engelen niet zien, maar je kan ze wel ontmoeten
En dan sta je daar naast de brokken van een
Patrick bood aan om alle losse onderdelen (afgebroken spiegels, voorruit, koffers) in zijn vrachtwagen te laden, en alles onderaan de pas bij een kennis van hem in de schuur te stallen. Eerst hebben we alle andere auto's laten passeren, de motor overeind gezet en gekeken of-ie wilde starten - niet dus. Uiteindelijk ben ik er weer op gaan zitten en heb hem onder begeleiding naar beneden laten rollen, remmend met de koppeling (hij stond in de versnelling, geen idee welke want het dashboard heeft een flinke klap gekregen) Onderaan de koffertassen er uit gehaald en de motor in de schuur geduwd. Daar staat hij nu nog, en wordt binnenkort door de ANWB opgehaald. Frank heeft me daarna naar het ziekenhuis gebracht, is nog enige uren gebleven om me te helpen, heeft een B&B opgezocht en geboekt en me met alle spullen daar naartoe gebracht.
In het ziekenhuis bleek mijn vrienin haar sleutelbeen te hebben gebroken en een paar ribben flink gekneusd. Ze is daar twee nachten gebleven, en na haar ontslag zijn we zo snel als de alarmcentrale het kon regelen per vliegtuig naar huis gegaan.
De schade
Ik heb de motor niet uitgebreid bekeken -had wel wat anders aan mijn hoofd- maar het lijkt er op dat we volledig over de kop zijn gegaan. Er zitten een aantal diepe krassen bovenop de topkoffer, en die zat nog vast aan de drager ! Ook een paar brillenkokers die onderin de tanktas zaten zijn verkreukeld. De brillen zelf hebben het overleefd. De linkerkoffer is afgebroken, net als de volledige voorruit. Het is nog te vroeg om te zeggen of er ook schade is aan frame en blok, maar dat ik rollend soepel naar beneden kom komen stemt hoopvol.
Ik heb zelf geen foto's gemaakt, maar de eigenaar van de schuur wel.
Op basis van deze fotos heeft de ANWB wel besloten de motor terug te halen, in combinatie met leeftijd en kilometerstand was er geen reden om hem direct totall-loss te verklaren.
Als hij over een week of wat weer in het land is gaan er experts naar kijken, en kan er een schadebedrag worden opgemaakt. Ik zelf weet nu nog niet of ik hem laat repareren, of dat ik bruikbare onderdelen (Hyperpro veer, navigatiesteun en dergelijke) overzet naar een andere, en de rest verkoop.
Ik hou jullie op de hoogte.
, GerbeRT