Uit de serie rechtspraak.

Over verkeerssituaties, veiligheid, wet- en regelgeving in het verkeer.

Moderators: EileRT, JOS WRSM

Gesloten
Gebruikersavatar
MofkaP
Berichten: 436
Lid geworden op: 09 mei 2013, 08:08
Type: Ik heb een ander type BMW
Bijz: R1200GS + F850GS
Land: NL
Woonplaats of omgeving: Amstelland
Locatie: Juynen aan den Aemstel
Contacteer:

Uit de serie rechtspraak.

Ongelezen bericht door MofkaP »

- De betrokkene betwist de aanwezigheid van een verkeersbord. Gerechtshof: Een foto van twee jaar oud toont onvoldoende aan dat ten tijde van de constatering van de gedraging het bord ook aanwezig was. Beschikking vernietigd.

- Een ambtenaar hoeft niet rechtstreeks zicht te hebben (gehad) op het rode stoplicht om te concluderen dat de betrokkene door rood is gereden. Wel moeten de omstandigheden dusdanig zijn dat de ambtenaar zijn conclusie kan rechtvaardigen. (Hij stond op het kruispunt tegenover de betrokkene te wachten voor het rode licht en zag dat het kruisende verkeer groen licht had.)
fransgabler

Re: Uit de serie rechtspraak.

Ongelezen bericht door fransgabler »

Lijkt me in beide gevallen ook logisch.

De vraag die dan opgeld doet is hoe een datum overtuigend verbonden kan worden aan een foto.

Digitaal met onderin een datum en tijd is wellicht niet overtuigend genoeg, maar zou een ouderwetse krant op de foto - met kop en datum helder in beeld en op de zitting bovendien ter controle fysiek meegenomen - overtuigend bewijs kunnen opleveren dat de foto in ieder geval niet voor de datum van de verschenen krant kan zijn gemaakt?

Of is er in deze digitale en te manipuleren tijden een andere manier om een authentieke foto en datum overtuigend aan elkaar te verbinden?
MaartenGS-R-RT

Re: Uit de serie rechtspraak.

Ongelezen bericht door MaartenGS-R-RT »

En dit is een staaltje Belgische rechtspraak (uit de krant De Standaard van 20 november 2020)

"Met een wagen rijden is als een wapen hanteren"
Net als zijn Vlaamse voorbeeld Peter D’Hondt is politierechter Lionel Van Damme messcherp voor wegpiraten. Maar het strengste oordeel velt hij over de Franstalige verkeershandhaving.
Een jonge advocate stormt vloekend en hoofdschuddend de zittingszaal van de Franstalige Brusselse politierechtbank uit. De rechter heeft haar cliënt net veroordeeld tot een celstraf – met uitstel – van twee jaar en een rijverbod van tien jaar omdat hij zonder geldig rijbewijs achter het stuur had gezeten. ‘De auto stond voor zijn deur, de lichten waren uit en de sleutel zat niet in het contact’, had de advocate nog aangevoerd. Maar rechter Lionel Van Damme was onverbiddelijk en legde haar ook het zwijgen op. ‘Het is absurd’, vindt de ¬advocate. ‘Iedereen hier klaagt over hem. We luisteren zelfs niet meer naar zijn vonnissen en gaan meteen na uitspraak in ¬beroep.’ Ook de advocate, die zoals de meeste getuigen in dit artikel anoniem wil blijven vanwege de kritiek die ze uit, beent naar de griffie op de eerste verdieping om hoger beroep aan te tekenen.
In Franstalig België is Van Damme een beruchte magistraat. Hij staat er bekend als ‘de terreur van de wegpiraten’. In januari vorig jaar moest de bekende Franstalige strafpleiter Olivier Martins zelf voor Van Damme verschijnen, nadat hij met zijn gsm achter het stuur zou hebben gebeld. Tijdens de zitting kwam het tot een zware confrontatie. Martins diende een klacht in bij de Hoge Raad voor Justitie.
Het doel: minder verkeersdoden
Eind oktober kwam hij opnieuw in het nieuws toen hij een 59-jarige man veroordeelde tot zeven jaar cel, een levenslang rijverbod en inbeslagname van zijn wagen nadat hij zonder geldig rijbewijs zijn niet-ingeschreven en niet-verzekerde auto uit zijn garage had gereden om die te verkopen aan een vriend. De man werd onmiddellijk aangehouden en bracht zes dagen door in de gevangenis, vooraleer hij via een beroep vrijkwam.
‘Niemand kan zo’n strenge straffen begrijpen. Het maakt schuldinzicht bij daders, een vitaal doel van justitie, haast onmogelijk’Guillaume Lys Advocaat
‘Een buitenproportionele straf’, klaagt zijn advocaat Guillaume Lys aan. ‘Niemand kan zo’n strenge straffen begrijpen. Het maakt schuldinzicht bij daders, een vitaal doel van justitie, haast onmogelijk’. Bij ¬enkele andere advocaten klinkt hetzelfde geluid. ‘Hij wil zich de strengste tonen van het land’, zegt een Brusselse pleitster. ‘Hij waant zich God’, voegt een collega toe.
Maar Van Damme zelf, die niet rechtstreeks geciteerd wil worden, ziet dat anders. Voor hij eind 2017 overstapte naar de ‘zittende magistratuur’, was Van Damme actief als procureur, waarbij hij straffen in naam van de overheid vorderde. ‘Toen deed hij al vaak alsof hij in een assisenzaal stond’, zegt een andere criticus. Van Damme stelt dat hij vooral de gevolgen van verkeersonveiligheid aan den lijve ondervond en dat minder verkeersdoden zijn doel is.
"Afleiding doodt, meneer"
Op twee recente zittingsdagen van de 38ste kamer van de Brusselse politierechtbank verschijnt de ene beklaagde na de andere voor Van Damme. Bijna allemaal hebben ze al eerdere feiten op hun naam staan, soms zelfs tientallen. ‘Afleiding doodt, ¬meneer’, zegt Van Damme tegen een chauffeur. ‘Met een wagen rijden, is zoals een wapen hanteren’, krijgt een andere te ¬horen. Boetes, maar ook jarenlange rij¬verboden en voorwaardelijke opsluitingen worden uitgesproken. De straffen gaan vaak verder dan wat het openbaar mini¬sterie eist, wat uitzonderlijk is.
‘Wat moet er gebeuren voor u verstaat dat u de regels moet naleven?’, vraagt Van Damme aan een koerier met liefst 29 antecedenten. ‘Moet ik u vijf jaar cel geven?’ Het wordt een jaar voorwaardelijk. Een bestuurder die betrapt werd met te veel alcohol in het bloed, verschijnt voor de achtste keer in twintig jaar. ‘Weet u hoe vaak een gemiddelde chauffeur hier verschijnt?’, vraagt Van Damme ook aan deze man. ¬‘Elke twintig jaar.’
‘Ik zie dat de vorige rechter heel vriendelijk is geweest. Dat dient blijkbaar tot niets. U zei toen dat u ging stoppen, en toch staat u hier weer. Wat wilt u dat ik doe? Weet u wat verkeersinstituut Vias aanbeveelt voor de eerste alcoholgerelateerde overtreding? Drie maanden tot een jaar rijverbod. Wat moet ik dan geven bij de derde keer? Een levenslang rijverbod?’ De man antwoordt dat dat ‘catastrofaal’ zou zijn. ‘Iemand doodrijden is catastrofaal, meneer.’ De man krijgt twee jaar rijverbod en een jaar cel met uitstel. ‘In Polen is dat de straf na de eerste overtreding.’
Na de zitting vertelt Van Damme dat hij niet straft voor zijn plezier en dat iedereen recht heeft op een misstap. Maar hij vindt dat veelplegers veel strenger aangepakt dienen te worden. Hij hekelt dat er in Frans¬talig België te mild wordt opgetreden, en dat veelplegers daar in zijn ogen misbruik van maken. In Vlaanderen heerst een andere mentaliteit, vindt Van Damme. Dat gemiddelde verschil in aanpak en rechts¬cultuur wordt door specialisten al jaren vastgesteld. Van Damme spiegelt zich aan Peter D’Hondt, de bekende strenge ¬politierechter van Dendermonde.
Ernstige gevallen
Veel van de straffen die Van Damme uitspreekt, worden ongedaan gemaakt in beroep. Soms gaat het parket zelf in beroep om de straf te milderen, wat in het algemeen zelden voorkomt. De vele procedures leiden tot ver¬traging bij de correctionele rechtbank. Een Nederlandstalige plaatsvervangende politierechter nuanceert. ‘Een groot deel van de beroepsprocedures bij de correctionele rechtbank is inderdaad afkomstig van zijn kamer. En feiten die bij andere rechters soms met een boete met uitstel worden bestraft, leveren bij hem ¬gevangenisstraffen op. Maar het gaat om ernstige ¬gevallen.’
In hun vonnissen zijn de beroepsrechters niet mals voor Van Damme. ‘Zelfs de meest verfoeilijke criminelen dienen met respect te worden behandeld’, klonk het in 2018. ‘Straffen staat niet gelijk aan vernederen, aanvallen of mishandelen van een beklaagde door geen respect te betuigen. Dat is niet onverzoenbaar met het uitspreken van strenge straffen.’ Dit jaar klonk het in een ander vonnis dat de beslissingen van Van Damme ‘problematisch worden in Brussel voor de goede werking van de ¬repressieve justitie in verkeerszaken’.
Van Damme reageert dat iedereen het recht heeft om beroep aan te tekenen. Maar de wetgever wil dat verkeers¬mis¬drijven streng worden aangepakt, zegt hij, en dat moeten rechters volgens hem respecteren.
Ed17
Berichten: 21
Lid geworden op: 30 mei 2020, 15:44
Type: R1200RT/LC
Bijz: 2017
Land: België
Woonplaats of omgeving: Geel

Re: Uit de serie rechtspraak.

Ongelezen bericht door Ed17 »

Ik denk dat een goeie dosis proportionaliteit een schone deugd is, ook in (verkeers-)strafzaken.
Nochtans mogen we m.i. niet uit het oog verliezen dat er ook "criminele" gevolgen kunnen voortvloeien uit zogenaamde lichte verkeersinbreuken.

Stel je voor dat er hetzelfde aantal jaarlijkse doden zouden vallen ten gevolge van criminele feiten dan er verkeersdoden zijn.
Hoe zouden de maatschappij, het land, de regering, de media, de nabestaanden en noem maar op reageren op die situatie?
Zou iemand dan nog met een gerust hart op straat komen, laat staan dat je jouw kinderen alleen naar school laat fietsen?

Sterven in het verkeer wordt bijna als een normale doodsoorzaak ervaren. Dat kan toch ook niet door de beugel?
Waarom zouden we dan medelijden moeten hebben met recidivisten die blijkbaar hardleers zijn?

Vae Victis?
Ed.
Gebruikersavatar
MofkaP
Berichten: 436
Lid geworden op: 09 mei 2013, 08:08
Type: Ik heb een ander type BMW
Bijz: R1200GS + F850GS
Land: NL
Woonplaats of omgeving: Amstelland
Locatie: Juynen aan den Aemstel
Contacteer:

Re: Uit de serie rechtspraak.

Ongelezen bericht door MofkaP »

MaartenGS-R-RT schreef: 22 nov 2020, 17:30 En dit is een staaltje Belgische rechtspraak (uit de krant De Standaard van 20 november 2020)
Bestaat er in België geen rechterlijk overleg? In Nederland bestaat iets dergelijks wel, dat heeft tot resultaat dat vrijwel gelijke gevallen altijd vrijwel gelijk worden beoordeeld en bestraft. Vrijwel, want omstandigheden kunnen altijd anders zijn.
Rechters worden in Nederland in beginsel voor het leven benoemd. Maar dat betekent niet dat een rechter niet kan worden ontslagen (dat is lastig) of dat een disciplinaire maatregel kan worden opgelegd. Dat laatste kan een berisping zijn of zelfs strafontslag, bijvoorbeeld als een rechter zich zodanig gedraagt dat het aanzien van en het vertrouwen in de rechtsspraak ernstig wordt geschaad.

Een rechter oordeelt niet met het adagium "what if." De politie doet dat vaak wel, "stel je eens voor dat". Een rechter oordeelt aan de hand van feiten.

Een verdachte vernederen of belachelijk maken dateert uit de tijd van damals, Im Namen des Volkes.
MaartenGS-R-RT

Re: Uit de serie rechtspraak.

Ongelezen bericht door MaartenGS-R-RT »

In Be werken rechters in eerste aanleg solitair, dus rechterlijk overleg, als het er al zou zijn, is informeel.
Een tamelijk recent onderzoek wees uit dat in Nl. 44% van de rechters wel eens wordt geattendeerd op het naderen van de redelijke termijn om een vonnis uit te spreken. In Be is dat 16%. Ik heb een stil vermoeden dat dit niet ligt aan het feit dat rechtszaken in Nl langer zouden aanslepen dan in Be.
Hilarisch, ware het niet intriest, is dit artikel dat illustratief was/is voor de werking van Justitie: https://www.hln.be/oudenaarde/uitspraak ... ogle.be%2F
En zelfkritiek binnen Justitie : een boek met deze titel zou, vrees ik, enkel bestaan uit de titel.
Gesloten

Terug naar “RT Verkeersforum: verkeerssituaties, veiligheid, wet- en regelgeving”