Weer eens zin om richting de Alpen te vertrekken, maar waar naar toe? Natuurlijk er zijn zooooveel mooie wegen te rijden daar. Het weer is niet overal je vriend in de alpen, dus werd het de zuidelijke alpen. Gesteund door een aanbieding van een bungalowtent langs het Idromeer was de keus snel gemaakt. Nu zoeken naar leuke weggetjes en onderkomens voor onderweg er naar toe. Mijns inziens een leuke bezigheid. Dag 1 reden we middels de snelweg naar Luxemburg om via Schengen Franrijk in te duiken, waar het heerlijk rustig rijden is/was zodat de snelweg perikelen snel vergeten is. Jammer dat de meeste dorpjes zijn ontdaan van boulangeria's en cafeetjes. Ook de routiers cafeetjes zijn steeds minder bedeeld. Niet dat je omkomt van de honger of dorst, maat het viel mij wel op. Na een schitterende route kwamen we aan in St. Die des Vosges. Het Ibis hotel bood ons een vooral schone kamer met bad en douche en als ontbijt VERS brood, koffie,jus d' orange, thee, müsli, yoghurt, e.a. Wel tegen een kleine meerprijs. Dag 2 om 8 uur op stap richting Colmar om vervolgens het Zwarte Woud te doorkruisen richting Konstanz, om daar Zwitserland in te rijden en de 16 af te rijden. Deze 16 al 3 x gereden en het blijft een schitterende rustige weg. Na het middaguur passeerde we de Rijn en doken we Alpen in via Landquart. Na Davos beklommen we de Fluelapas. Bovenop even wat sneeuwballen gegooid en op de foto met klassieke auto's. Genietend van de natuur reden we richting Martinsbruck waar we Oostenrijk binnen reden om langs Nauders naar Reschen in Italie te toeren. Ten zuiden van de Rechensee hadden we een app. gehuurd. De motoren mochten we in de schuur parkeren zodat de bagage kon blijven zitten. Na de douche lekker spagetti met bijlage genuttigd, en hierna uitbuikend terug naar ons onderkomen, waarna we heerlijk geslapen hebben. Na een 
ontbijt om 8.30uur richting Zwitserland en de Umbreilpas gereden, maar helaas deze was tegen de berichtgeving in, gesloten. Na enig overleg, ook een mooie weg de Ofenpas richting Sankt Moritz gereden om vandaar uit de Bernadinapas te bedwingen. Dit omdat de tunnel naar Livigno wegens werkzaamheden nog een uur gesloten bleef.Ik blijf me steeds weer verbazen hoe er daar een geregelde treindienst gereden kan worden, want ook hier lagen bergen sneeuw. Beneden aangekomen in Tirano de grens van Italie gepasseerd, en omdat we wat exstra kilometers hadden gemaakt, even snel gesnakt om vervolgens de Aprica te slechten. Op zich een aardig 
alternatief voor de gaviapas, maar ook deze was afgesloten vanwege de sneeuw. Na Edolo op naar Breno om over de Crocedomini richting Bagalino en Idro onze eind bestemming te rijden. Maar helaas 2 km voor de top en 70 km van de eind bestemming werden we aangesproken door een groep eensgezinden dat er een moderlawine naar beneden was komen schuiven 
. Inmiddels was het 3 uur dus weer een alternatief gezocht via het lago d' Iseo en Bresia. Al met al koste deze omweg je 3 uur en 170 km meer maar ach, je komt toch om te sturen niet waar 
. Aangekomen op de ( mooie) camping, kwartier gemaakt en eindelijk in de korte broek naar het restaurant. Pfff , het was me wel een dag. :lol: "Dag 4 om 8 uur opgestaan en turend over het meer met koffie wakker worden. Heerlijk zo'n vacantie vooral als je maat als een verkreukelde abrie z'n bed uitkomt. Ik kon hem overhalen om brood te halen terwijl ik lekker ging douchen
. Na de broodjes en de nodige koffie om half elf de motor gestart en de pas naar Valvestino genomen. Zo vroeg in het jaar heerlijk rustig, maar toch is het oppassen voor onervaren roekies die de bochten te wijd en te snel nemen. Dat geldt overigens toch wel in de bergen. Ik had tot nu toe al 3 x een noodgreep moeten maken waarbij het ABS systeem weer eens werd getest. Maar oké iedereen moet het leren, toch . Na Valvestina afgezakt richting Gardameer om de sp 38 te nemen via Tremosine naar de Brasaslucht te rijden want dat blijft een mooi natuurverschijnsel. Natuurlijk, ook omdat het lekker rustig was, toch weer wat foto's gemaakt. Weer terug naar de Sp 38 om deze af te rijden richting Limone en om in Riva een pizza te scoren. Verder rijdend richting het Ledromeer, waar we de zuidkant(mooier) namen besloten we om nog even een pasje nemen. We zijn er nu toch het werd de Tremalso waar het uitzicht zooooo mooi is. Bij de refuge houd het asfalt op en kunnen de GSen, KTM mers en mountainbikers verder hun ( grote) hard ophalen. Zie ook you tube. Deze paden zijn breder aangelegd, nou ja breder, in 1e Wereldoorlog en is de grens van Lombardijen en trentino. Na de koffie en lekkers was het tijd om naar de camping te gaan waar de dag nog eens werd doorgenomen langs het meer met de nodige slobber wijn. Er zijn nog drie dagen te beschrijven maar de zin ontbreekt nu even dus jullie hebben nog wat tegoed uit Bella Italia.
